Η αληθινή εξομολόγηση της Ελένης, 28 ετών! Αν το μάθει αυτό ο άντρας μου θα με κρεμάσει ανάποδα
Αυτό που έχω πάθει παιδιά μακάρι να μην το πάθει κανένας σας. Ο άντρας μου θα με κρεμάσει ανάποδα και δεν είναι αστείο...
Γεια σας ,ας πούμε με λένε Ελένη και είμαι παντρεμένη με τον Γιώργο.
Διαφήμιση
Θα διαβάσετε παρακάτω για πιο λόγο δεν θέλω να αναφέρω τα πραγματικά μας ονόματα γιατί τρέμω και στην ιδέα ότι κάποιος θα μας αναγνωρίσει.
Δεν θέλω να κράξω την πεθερά μου, η την κουνιάδα μου, η την γειτόνισσα μου όπως διαβάζω και ακούω από διάφορες κοπέλες που συναντάνε προβλήματα.
Ποιον θέλω λοιπόν να κράξω; Θέλω να κράξω τον πεθερό μου!!!
Συνήθως οι νύφες άλλα και οι γαμπροί με τους πεθερούς τα πάνε τέλεια. Έτσι πίστευα και γω ότι θα συνέβαινε με εμένα αλλά έλα που αρχίζω να συμπεραίνω ότι σε αυτή την ζωή ερχόμαστε για να ξαφνιαζομαστε συνέχεια!
Ο πεθερός μου που λέτε είναι ότι πιο ελεεινό σίχαμα έχω συναντήσει στα 28 μου χρόνια! Γιατί το λέω αυτό;
Γιατί μου την έπεσε στα ίσα και με έχει κάνει να τρέμω την στιγμή που θα τον αντικρίσω!Πως ξεκίνησε το σκηνικό.. με τον άντρα μου είμαστε μαζί 5 χρόνια.
Όλα ξεκίνησαν από την πρώτη μου επίσκεψη στο σπίτι του για να γνωριστώ με τους γονείς του. Δεν σας κρύβω ότι η χαρά μου ήταν μεγάλη γιατί είχα το άγχος να με αποδεχτούν και αμέσως είδα πρόσωπα φιλικά που μου έδειξαν συμπάθεια. Η πεθερά μου είναι μια γυναίκα καλοσυνάτη το ίδιο και η κόρη της και έγιναν χάλι να τους πατήσω για να με ευχαριστήσουν. Ο δε βρωμόγερος (sorry άλλα έχω και χειρότερα επίθετα για την πάρτη του) ήταν μες την καλή χαρά και όλο μου έκανε κομπλιμέντα και έδινε συγχαρητήρια στον Γιώργο για εμένα.
Θεώρησα ότι μας καμαρώνει σαν ζευγάρι και χαίρεται για τον γιο του .Με τον καιρό η χαρά μου άρχισε να αποκτάει συννεφάκια κάτι αγγιγματάκια στον ώμο η στο πόδι που με έκαναν να νιώθω άβολα κάτι που μου λεγε πόσο σε ξυ είμαι και είναι τυχερός ο γιος του. Κάτι το βλέμμα του .. άρχισα και ένιωθα πραγματικά άβολα. Στο μυαλό μου υπήρχε η σκέψη αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ ότι μπορεί να γινόταν ο πεθερός μου να σκέφτεται έτσι για μένα. Ούτως η άλλως ήμουν πάντα πολλή προσεχτική και ευγενική, τους μίλαγα στον πληθυντικό και γενικά δεν είχα δώσει ποτέ κάποιο δικαίωμα. Άσε που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ένας πατέρας θα σκεφτόταν κάτι πονηρό για την γυναίκα του γιου του!
Ένα πρωί ήρθε σπίτι μου να πιούμε καφέ. Εγώ ξαφνιάστηκα γιατί ούτε η πεθερά μου δεν ερχόταν χωρίς καν να πάρει ένα τηλέφωνο πρώτα . Του έφτιαξα καφέ και καθίσαμε. Τότε άρχισε να μου λέει ότι μ’ αγαπάει και με βλέπει καλύτερα και από την κόρη του, ότι μας καμαρώνει με τον γιο του αλλά όταν με κοιτάει με βλέπει σαν γυναίκα και βασανίζεται και θέλει να είναι συνέχεια δίπλα μου και ότι έχει διάφορες φαντασιώσεις.. και διάφορα τέτοια κουλά και εγώ τα χα παίξει!!!
Η αντίδρασή μου; Σηκώθηκα τον έφτυσα και του έριξα ένα βρισίδι που σκέφτομαι από που μου ήρθαν τόσα κοσμητικά επίθετα. Αυτός έμεινε αποσβολωμένος να με κοιτάει και το μόνο που μου είπε ήταν : δεν το περίμενα αυτό από σένα και άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Δηλαδή τι περίμενε??? Να χαρώ η να κολακευτώ από τις αηδίες που μου έλεγε? Απορώ πως τόλμησε να σκεφτεί και να μου πει αυτά τα πράγματα! Δεν ντράπηκε τον γιο του? Δεν φοβήθηκε μην του τα πω? Δεν σκέφτηκε ότι έχει τα διπλάσια μου χρόνια και θα μπορούσα να μαι παιδί του? Και μετά από όλα αυτά είχε το θράσος να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει: εκείνο που έγινε το ξεχνάμε γιατί δεν θα παραδεχτώ τίποτα και θα σε κάνω να μετανιώσεις την ώρα και την στιγμή που γεννήθηκες!
Στην μόνη μου τόλμησα να το ξεστομίσω ήταν η αδερφή μου που είναι 2 χρόνια μεγαλύτερη και με συμβούλεψε να τον κρατήσω σε απόσταση και να μην αναφέρω τίποτα γιατί θα διαλύσω το σπίτι μου.Ο άντρας μου τον έχει πρότυπο πατέρα και δεν ξέρω πως να φερθώ μην καταλάβει τίποτα και γίνουμε μπάχαλο .
Διαφήμιση
Ντρέπομαι και τρέμω την αντίδραση του μόνο και του το πω. Προσπαθώ να βρίσκω δικαιολογίες να μην πηγαίνω σπίτι κάτι που η πεθερά μου το λέει και το ξαναλέει γιατί δεν πάω να μας δουν και όλο προφασίζομαι δουλειές. Ακόμη και την κόρη μου δεν θέλω να την ακουμπάει κι ας είναι μόλις 3 ετών.
Παλιά την άφηνα στην πεθερά μου και πηγαίναμε καμιά βολτούλα αλλά μετά από αυτό δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη να αφήσω το παιδί και να ναι και αυτός. Έχω φάει τέτοια φρίκη και τον έχω σιχαθεί τόσο πολύ που οι σκέψεις που παίρνανε από το μυαλό μου είναι οι χειρότερες
Ειλικρινά ούτε στον χειρότερο εχθρό δεν το εύχομαι αυτό!
tro-ma-ktiko.blogspot.gr
Αυτό που έχω πάθει παιδιά μακάρι να μην το πάθει κανένας σας. Ο άντρας μου θα με κρεμάσει ανάποδα και δεν είναι αστείο...
Γεια σας ,ας πούμε με λένε Ελένη και είμαι παντρεμένη με τον Γιώργο.
Διαφήμιση
Δεν θέλω να κράξω την πεθερά μου, η την κουνιάδα μου, η την γειτόνισσα μου όπως διαβάζω και ακούω από διάφορες κοπέλες που συναντάνε προβλήματα.
Ποιον θέλω λοιπόν να κράξω; Θέλω να κράξω τον πεθερό μου!!!
Συνήθως οι νύφες άλλα και οι γαμπροί με τους πεθερούς τα πάνε τέλεια. Έτσι πίστευα και γω ότι θα συνέβαινε με εμένα αλλά έλα που αρχίζω να συμπεραίνω ότι σε αυτή την ζωή ερχόμαστε για να ξαφνιαζομαστε συνέχεια!
Ο πεθερός μου που λέτε είναι ότι πιο ελεεινό σίχαμα έχω συναντήσει στα 28 μου χρόνια! Γιατί το λέω αυτό;
Γιατί μου την έπεσε στα ίσα και με έχει κάνει να τρέμω την στιγμή που θα τον αντικρίσω!Πως ξεκίνησε το σκηνικό.. με τον άντρα μου είμαστε μαζί 5 χρόνια.
Όλα ξεκίνησαν από την πρώτη μου επίσκεψη στο σπίτι του για να γνωριστώ με τους γονείς του. Δεν σας κρύβω ότι η χαρά μου ήταν μεγάλη γιατί είχα το άγχος να με αποδεχτούν και αμέσως είδα πρόσωπα φιλικά που μου έδειξαν συμπάθεια. Η πεθερά μου είναι μια γυναίκα καλοσυνάτη το ίδιο και η κόρη της και έγιναν χάλι να τους πατήσω για να με ευχαριστήσουν. Ο δε βρωμόγερος (sorry άλλα έχω και χειρότερα επίθετα για την πάρτη του) ήταν μες την καλή χαρά και όλο μου έκανε κομπλιμέντα και έδινε συγχαρητήρια στον Γιώργο για εμένα.
Θεώρησα ότι μας καμαρώνει σαν ζευγάρι και χαίρεται για τον γιο του .Με τον καιρό η χαρά μου άρχισε να αποκτάει συννεφάκια κάτι αγγιγματάκια στον ώμο η στο πόδι που με έκαναν να νιώθω άβολα κάτι που μου λεγε πόσο σε ξυ είμαι και είναι τυχερός ο γιος του. Κάτι το βλέμμα του .. άρχισα και ένιωθα πραγματικά άβολα. Στο μυαλό μου υπήρχε η σκέψη αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ ότι μπορεί να γινόταν ο πεθερός μου να σκέφτεται έτσι για μένα. Ούτως η άλλως ήμουν πάντα πολλή προσεχτική και ευγενική, τους μίλαγα στον πληθυντικό και γενικά δεν είχα δώσει ποτέ κάποιο δικαίωμα. Άσε που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ένας πατέρας θα σκεφτόταν κάτι πονηρό για την γυναίκα του γιου του!
Ένα πρωί ήρθε σπίτι μου να πιούμε καφέ. Εγώ ξαφνιάστηκα γιατί ούτε η πεθερά μου δεν ερχόταν χωρίς καν να πάρει ένα τηλέφωνο πρώτα . Του έφτιαξα καφέ και καθίσαμε. Τότε άρχισε να μου λέει ότι μ’ αγαπάει και με βλέπει καλύτερα και από την κόρη του, ότι μας καμαρώνει με τον γιο του αλλά όταν με κοιτάει με βλέπει σαν γυναίκα και βασανίζεται και θέλει να είναι συνέχεια δίπλα μου και ότι έχει διάφορες φαντασιώσεις.. και διάφορα τέτοια κουλά και εγώ τα χα παίξει!!!
Η αντίδρασή μου; Σηκώθηκα τον έφτυσα και του έριξα ένα βρισίδι που σκέφτομαι από που μου ήρθαν τόσα κοσμητικά επίθετα. Αυτός έμεινε αποσβολωμένος να με κοιτάει και το μόνο που μου είπε ήταν : δεν το περίμενα αυτό από σένα και άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Δηλαδή τι περίμενε??? Να χαρώ η να κολακευτώ από τις αηδίες που μου έλεγε? Απορώ πως τόλμησε να σκεφτεί και να μου πει αυτά τα πράγματα! Δεν ντράπηκε τον γιο του? Δεν φοβήθηκε μην του τα πω? Δεν σκέφτηκε ότι έχει τα διπλάσια μου χρόνια και θα μπορούσα να μαι παιδί του? Και μετά από όλα αυτά είχε το θράσος να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει: εκείνο που έγινε το ξεχνάμε γιατί δεν θα παραδεχτώ τίποτα και θα σε κάνω να μετανιώσεις την ώρα και την στιγμή που γεννήθηκες!
Στην μόνη μου τόλμησα να το ξεστομίσω ήταν η αδερφή μου που είναι 2 χρόνια μεγαλύτερη και με συμβούλεψε να τον κρατήσω σε απόσταση και να μην αναφέρω τίποτα γιατί θα διαλύσω το σπίτι μου.Ο άντρας μου τον έχει πρότυπο πατέρα και δεν ξέρω πως να φερθώ μην καταλάβει τίποτα και γίνουμε μπάχαλο .
Διαφήμιση
Παλιά την άφηνα στην πεθερά μου και πηγαίναμε καμιά βολτούλα αλλά μετά από αυτό δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη να αφήσω το παιδί και να ναι και αυτός. Έχω φάει τέτοια φρίκη και τον έχω σιχαθεί τόσο πολύ που οι σκέψεις που παίρνανε από το μυαλό μου είναι οι χειρότερες
Ειλικρινά ούτε στον χειρότερο εχθρό δεν το εύχομαι αυτό!
tro-ma-ktiko.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου