Σαν χθες θυμάμαι… την μέρα που πήγα να γνωρίσω τους γονείς του Θανάση… Δεν τα είχαμε καιρό άλλα το πηγαίναμε πολύ γρήγορα σχετικά.
Ο μπαμπάς του ήταν λες και έβλεπα τον Θανάση 30 χρόνια μετά… Η μαμά του πάλι ήταν πολύ ηπίων τόνων. Με συμπαθούσαν και οι δυο πολύ.
Ειδικά ο μπαμπάς του ο κύριος Μανόλης ήταν πολύ κάλος. Λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Μετά από 5 μήνες με τον Θαναση αποφασίσαμε να πάω να μείνω μαζί τους.
Είχαν πολύ μεγάλο σπίτι και στην ουσία θα ήταν σαν να μέναμε μόνοι για να μην χαλούσαμε και λεφτά στα ενοίκια. Το δέχτηκα.Άλλωστε με τους δικούς του τα πήγαινα πολύ καλά και με αγαπούσαν. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε την συγκατοίκηση μας.
Ένα πρωί θυμάμαι ο Θανάσης έλειπε στην δουλειά και εγώ κοιμόμουν ακόμα.Ένιωσα ένα χέρι πάνω στον ώμο μου να με σκουντάει «ξύπνα κορίτσι μου τηλεφώνησε ο Θανάσης και σε ψάχνει».Ήταν ο κύριος Μανώλης. Ήμουν ξεσκέπαστη και το βλέμμα του ήταν πάνω μου. «Έτσι εξηγείται γιατί έχει τρελαθεί ο γιος μου.
Σήκω σιγά σιγά» (μου είπε προκλητικά με όλο υπονοούμενο) και έφυγε. Τα είχα χάσει. Δεν το πίστευα αυτό που είχε συμβεί. Μόλις είχα φτιάξει τον πεθερό μου. Ο Θανάσης ήθελε να πάμε για φαγητό το μεσημέρι έξω. Ήθελε να μου πει κάτι σημαντικό είπε. Το βράδυ που είχαμε κάτσει όλοι μαζί οικογενειακά ανακοίνωσε στους δικούς του ότι αποφασίσαμε να παντρευτούμε.Μου είχε κάνει πρόταση γάμου όταν πήγαμε για φαγητό και φυσικά του είχα απαντήσει ναι. «μήπως είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο;» είπε ο πατέρας του.
Του μεταδοσετε
Ο Θανάσης πάλι ήταν αποφασισμένος. Καταλάβαμε όλοι φυσικά πως στον κύριο Μανώλη δεν άρεσε η ιδέα καθόλου.Το επόμενο διάστημα η συμπεριφορά του είχε αλλάξει πολύ απέναντι μου. Μα γιατί αναρωτιόμουν, δεν είχα κάνει τίποτα.Ένα μήνα σχεδόν μετά από εκείνο το μεσημέρι με το που έφυγε ο Θανάσης για την δουλεία τρύπωσε στο δωμάτιο μας… «σας ακούω πολλές φορές που το κάνετε..» μου ψιθύρισε.»Δεν είναι σωστό να είστε εδώ, νιώθω άβολα, δεν θα άρεσε στον Θανάση» του είπα!
Μου τράβηξε το σεντόνι και έβαλε το χέρι του… μετά έγινε αυτό που δεν έπρεπε να γίνει. Σηκώθηκε, ντύθηκε και μου είπε…»Εμείς θα τα ξαναπούμε σύντομα. Ήσουν το καλύτερο κορίτσι σήμερα…»Όταν γύρισε ο Θανάσης με βρήκε ακόμα στο κρεβάτι. Ξάπλωσε δίπλα μου…και που να ήξερε ότι πριν λίγες ώρες το είχα κάνει με τον πατέρα του.
Το μεσημέρι φάγαμε μαζί. Το ίδιο σκηνικό παιζόταν… όταν έλειπε ο Θανάσης…
Έχουν περάσει 4 χρονιά από τότε! Mε τον Θανάση δεν είμαι πλέον μαζί. Του είπα πως δεν μπορούσαμε να παντρευτούμε γιατί ένιωθα πως δεν ήμουν έτοιμη, άλλωστε δεν μπορούσε να γίνει και αλλιώς έτσι όπως είχαν γίνει τα πράγματα και γύρισα στο πατρικό μου.
Κανείς δεν έμαθε ποτέ τίποτα…
Youweekly.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου