«Πόλεμο σε Αιγαίο και Θράκη» προβλέπει ο γνωστός Τούρκος διεθνολόγος και αναλυτής Μπασκίν Οράν με άριστες σχέσεις με τον αμερικανικό παράγοντα στην Τουρκία, μετά τις δηλώσεις του Ρ.Τ.Ερντογάν με τις οποίες επέκρινε το περιεχόμενο της συνθήκης της Λοζάνης με την οποία έληξε το 1923 η εντεκαετία βαλκανικών και ελληνοτουρκικών πολέμων.
Έληξε με την Τουρκία να παραδέχεται οριστικά ότι τα νησιά του Αιγαίου πλην Ίμβρου και Τενέδου (και πλην Δωδεκανήσων που ήταν στην κυριαρχία της Ιταλίας), αλλά και στην Δυτική Θράκη είναι ελληνικής κυριαρχίας, με την Ελλάδα να παραχωρεί την Ανατολική Θράκη και την Σμύρνη και της ευρύτερη περιοχή της που είχε αναλάβει τον έλεγχό τους το 1919 με την συνθήκη των Σεβρών.
Σύμφωνα με την τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Τ24» ο Οράν λέει ότι ο Ερντογάν Ως προς την υπόθεση των νησιών, ο Οράν αναφέρει ότι «κατά τις συνομιλίες της Λωζάνης η Τουρκία δεν θέλησε να πάρει τα νησιά διότι οι κάτοικοί τους ήταν κατά 90% Έλληνες. Τα νησιά χάθηκαν από 1913 επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η απέναντι πλευρά δεν ήταν απλώς η Ελλάδα, αλλά έξι μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία.
Αρχικά το 1913 με τη Συνθήκη του Λονδίνου και στη συνέχεια με τη Συνθήκη των Αθηνών που υπογράφηκε μεταξύ της Ελλάδας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα Δωδεκάνησα δόθηκαν στην Ελλάδα. Επίσης συμφωνήθηκε ώστε, τα υπόλοιπα νησιά, με εξαίρεση την Ίμβρο και την Τένεδο να δοθούν στην Ελλάδα. Ωστόσο προτού τεθεί σε ισχύ η συμφωνία αυτή, ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η υπόθεση παραπέμφθηκε στη Λωζάνη».
Επίθεση δέχτηκε ο Ρ.Τ.Ερντογάν από τον Τούρκο «στην πρώτη φάση έχουμε προκλήσεις. Αυτό είναι κλασική περίπτωση. στην συνέχεια έχουμε πόλεμο. Ο Ερντογάν βλέποντας ότι μειώνεται η ισχύς του στην Τουρκία θα επιλέξει τον πόλεμο>>.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, ο καθηγητής ξεκαθαρίζει ότι «Αυτό δεν αφορά μόνο το Αιγαίο, αλλά και το Κουρδιστάν που επίσης περιλαμβανόταν στην συνθήκη της Λωζάνης. Τις παραμονές της υπογραφής της συνθήκης, υπήρξαν στην τουρκική εθνοσυνέλευση αντιρρήσεις στην εγκατάλειψη της Μοσούλης, αλλά ο Ατατούρκ συνειδητά δεν θέλησε τη Μοσούλη με το σκεπτικό ότι τη στιγμή που δεν είναι ακόμη γνωστή η τύχη των Κούρδων της Τουρκίας, τι θα κάνουμε αν προστεθούν και οι Κούρδοι του Ιράκ, ενδιαφερόμενος περισσότερο για τον εθνοτική καθαρότητα της χώρας, παρά για τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών, που έτσι ή αλλιώς δεν είχαν τότε τόσο στρατηγική σημασία όσο σήμερα».
Πηγή: voicenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου