Όλοι θυμούνται τον Αλέξη Τσίπρα στην πρώτη του «οικογενειακή φωτογραφία» με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές.
Λίγο αμήχανος, στην άκρη του κάδρου. Το τρακ του πρωτάρη.
Κι όμως, η απόφασή του να οδηγήσει τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ στην αγκαλιά του Φρανσουά Ολάντ, του Ματέο Ρέντσι, του Μάρτιν Σουλτς και των άλλων… παιδιών είναι ειλημμένη. Φυσικά υπάρχουν πρώτα ορισμένοι όροι και προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιηθούν πριν ο Έλληνας πρωθυπουργός περάσει από το status του παρατηρητή σε αυτό του κανονικού μέλους μιας από τις δύο ισχυρότερες πολιτικές ομάδες της Ευρώπης.
Η προϋπόθεση είναι να καθαρίσει με κάθε θύλακα πιθανής αντίδρασης και αντίστασης μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Ο σχεδιασμός της ηγετικής ομάδας του Μεγάρου Μαξίμου που κυβερνά πλέον απομονωμένη προβλέπει ότι το συνέδριο του Οκτωβρίου θα δώσει στον Αλέξη Τσίπρα χαρακτηριστικά αυτοκράτορα, με πλήρη παντοδυναμία στους συσχετισμούς. Τόσο η ομάδα των 53 υπό την ηγεσία του Ευκλείδη Τσακαλώτου, όσο και οι άλλες μικρότερες πρώην συνιστώσες και νυν τάσεις που επιμένουν… αριστερά, τουλάχιστον σε ρητορικό επίπεδο απλώς θα μείνουν ως ισχνές πλειοψηφίες στα νέα όργανα που θα εκλεγούν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ετοιμάζει… σοσιαλιστικό ανασχηματισμό ο Αλέξης Τσίπρας
Ο όρος είναι η διακοπή της κυβερνητικής συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Έχει τεθεί καθαρά στον πρωθυπουργό αρχικά από τον Μάρτιν Σουλτς που έκανε τις πρώτες βολιδοσκοπήσεις και στη συνέχεια από τον ίδιο τον Φρανσουά Ολάντ. Είναι όρος καθαρός και κυρίως αδιαπραγμάτευτος από την πλευρά των ευρωσοσιαλιστών οι οποίοι από την πρώτη στιγμή εξέφρασαν ανοικτά και δημόσια την αποστροφή τους γι αυτήν την «ανοίκεια» όπως τη θεωρούν συνεργασία.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Newsbomb.gr, η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει λάβει την απόφαση να ξεφορτωθεί τον Πάνο Καμμένο που αποτελεί βαρίδι στις φιλοδοξίες του για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας.
Κορυφαίο στέλεχος μας επισήμανε ότι τα βήματα πρέπει να είναι προσεκτικά και σταθερά καθώς δεν έχει νόημα να φύγουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση, αλλά να πέσει μαζί του και ο Τσίπρας.
Άρα, το ζητούμενο είναι να βρεθούν οι ψήφοι που θα δίνουν την απαραίτητη κυβερνητική πλειοψηφία στον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να συνεχίσει να κυβερνά τη χώρα.
Θα ρωτήσετε γιατί θέλει σώνει και καλά ο Αλέξης Τσίπρας να ενταχθεί ενεργά στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές ενώ μπορεί να κάνει τη δουλειά του, ακόμη και έτσι. Η απάντηση έχει δύο σκέλη: Πρώτον, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει ότι το πολιτικό του μέλλον περνά πλέον αποκλειστικά μέσα από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς και κυρίως του ΠΑΣΟΚ. Άρα, πρέπει τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων να διεμβολίσει και να αποτρέψει κάθε ενδεχόμενο ανασύστασης ενός νέο ενιαίου κεντροαριστερού κόμματος με πυρήνα το ΠΑΣΟΚ και συνοδοιπόρους το Ποτάμι, τη ΔΗΜΑΡ και όποια άλλα σχήματα έχει ο χώρος.
Δεύτερον, ο Αλέξης Τσίπρας καταλαβαίνει ότι οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές στηρίζουν διαφορετικά έναν δικό τους άνθρωπο από έναν ευκαιριακό συνεργάτη τους, που ναι μεν τον δέχονται ως παρατηρητή αλλά ταυτοχρόνως τον έχουν σε απόσταση και μπορεί να τον αδειάσουν ανά πάσα στιγμή.
Και γιατί από την άλλη πλευρά οι Ευρωπαίοι επιλέγουν να πάνε με τον Τσίπρα και αδειάζουν τη Φώφη Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ; Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η αρχική τους σκέψη και επιδίωξη ήταν η συνεργασία του Αλέξη Τσίπρα με τη Φώφη Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ. Αν δηλαδή η κυρία Γεννηματά είχε δεχθεί να στηρίξει μια άλλη κυβέρνηση υπό τον κ. Τσίπρα που δεν θα έχει τον Πάνο Καμμένο, τότε όλα θα είχαν τελειώσει εδώ και μήνες.
Όταν όμως ο προξενητής Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατάλαβε ότι η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν ελέγχει πλήρως το κόμμα της και ότι ενδεχόμενη απόφαση στήριξης του Τσίπρα και συμμετοχής στην κυβέρνηση θα είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυσή του με την αποχώρηση στελεχών όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος και άλλοι τότε η συζήτηση σταμάτησε και οι όποιες εξελίξεις σε αυτό το επίπεδο μετατέθηκαν για το μέλλον, ενδεχομένως και μετά τις εκλογές.
Από την άλλη πλευρά όμως, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές γνωρίζουν ότι δεν μπορούν, στη παρούσα φάση τουλάχιστον, να ποντάρουν σε οποιαδήποτε λύση εγγύτερα στο δικό τους χώρο χωρίς τη συμμετοχή του Αλέξη Τσίπρα. Άρα, αυτό που επιδιώκουν είναι να τον φέρουν όσο το δυνατόν πιο κοντά τους, υποσχόμενοι ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη πρακτική και ηθική εφόσον ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λύσει τα προβλήματά του, απαλλαγεί από τον Πάνο Καμμένο και συνεχίσει να εφαρμόζει το Μνημόνιο που ο ίδιος υπέγραψε.
Άρα, πως θα μπορούσε να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός; Υπάρχουν τρόποι, σκέψεις και σχεδιασμοί επισημαίνουν στο Μαξίμου. ΑΝ δεν μπορεί να υπάρξει, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, μια ενιαία λύση, τότε το πρόβλημα μπορεί να θεραπευθεί από ένα κοκτέιλ… φαρμάκων που θα προέρχεται από υλικά διαφόρων κομμάτων.
Ειδικότερα, τα σενάρια επί χάρτου κάνουν λόγο για συνδυασμό των εξής πιθανοτήτων:
Στήριξη από τον Βασίλη Λεβέντη και τους βουλευτές της Ένωσης Κεντρώων. Είναι ένα ενδεχόμενο που θα ικανοποιήσουμε το τυπικό της δεδηλωμένης αλλά επικοινωνιακά δεν εξυπηρετεί τις φιλοδοξίες του Μεγάρου Μαξίμου καθώς καταλαβαίνουν ότι δείχνει έναν πρωθυπουργό γαντζωμένο στην εξουσία με κάθε τρόπο και κάθε κόστος.
Αν όμως, αυτό συνδυαζόταν με τη στήριξη και από άλλους βουλευτές τότε και την κυβερνητική πλειοψηφία θα διεύρυνε και θα αποτελούσε καθαρή επικοινωνιακή επιτυχία του πρωθυπουργού. Οι άλλοι θα μπορούσαν να είναι, λένε οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα, βουλευτές από το ίδιο το κόμμα των ΑΝΕΛ, μετά την αποχώρηση-εκδίωξη Καμμένου, από το ΠΑΣΟΚ και από το Ποτάμι.
Και πότε θα γίνει αυτό; Σίγουρα μετά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για τους λόγους που προσημειώθηκαν και ενδεχομένως με αφορμή τον ανασχηματισμό αναμένεται να ακολουθήσει λίγες ημέρες αργότερα.
Αφορμή, δεν αποκλείεται να είναι η διάθεση κυβερνητικού υποβιβασμού του Πάνου Καμμένο από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ή ενδεχομένως και κάποια άλλη όπως για παράδειγμα η ψήφιση ενός νομοσχεδίου. Αυτό μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις συνθήκες που θα επικρατούν εκείνη τη στιγμή.
ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΜΜΕΝΟΣ
Φυσικά όλα τα παραπάνω θέτουν ένα κομβικό ερώτημα. Τι κάνει ο Πάνος Καμμένος; Δεν τα γνωρίζει όλα αυτά; Προφανώς και τα γνωρίζει, προφανώς και παρασκηνιακά κάνει ότι μπορεί για να τα αποτρέψει. Φυσικά δεν προτίθεται να αποχωρήσει μόνος του. Αντιθέτως, όσο περνά ο καιρός θα φροντίσει να βάζει όλο και περισσότερα εμπόδια στην όποια συνεργασία του Αλέξη Τσίπρα με άλλους χώρους. Κι αυτό θα γίνεται είτε με δηλώσεις του, είτε με… προβοκάτσιες.
Για παράδειγμα σε αυτή την ενότητα θα πρέπει να ενταχθούν οι πρόσφατες επιθέσεις του και μάλιστα δύο φορές -για να γίνουν πλήρως κατανοητές από το Μαξίμου- κατά του εργολάβου Χρήστου Καλογρίτσα, ο οποίος δια μέσου του γιου του διεκδίκησε και τελικά πήρε μία από τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες.
Το παιχνίδι θα είναι σκληρό και αναμένονται πολλά ακόμη επεισόδια στο σίριαλ.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου