Amber Alert για 16χρονη που εξαφανίστηκε από τα Ίσθμια Κορίνθου το βράδυ των Χριστουγέννων

Από το βράδυ των Χριστουγέννων αγνοείται η τύχη της 16χρονης Μαρίας , η οποία εξαφανίστηκε από την περιοχή Ίσθμια Κορίνθου

Η Μαρία έχει καστανά μαλλιά και μάτια, ύψος 1,70 μ. και βάρος 52 κιλά. Όταν εξαφανίστηκε φορούσε ροζ αθλητική φόρμα, μπεζ ζακέτα και μπορντό αθλητικά παπούτσια.

Η μόνιμη κατοικία της οικογένειας είναι στο Ζεφύρι Αττικής.

Όποιος γνωρίζει κάτι για την 16χρονη, παρακαλείται να καλέσει σε οποιοδήποτε αστυνομικό τμήμα, ή στη γραμμή για τα εξαφανισμένα παιδιά στο Χαμόγελο του Παιδιού 116000.

.................................

ΧΙλιάδες παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο εξαφανίζονται καθημερινά από τα σπίτια τους και πολλά από αυτά χάνονται για πάντα. Οταν ένα παιδί εξαφανιστεί, το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε χωρίς να χάσουμε ούτε λεπτό είναι να σιγουρέψουμε ότι τη φωτογραφία του θα τη δουν όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι, όσο γίνεται συντομότερα. Σήμερα αυτό είναι δυνατόν, χάρις ακόμη μία φορά στο Internet και στη δυνατότητα που μας προσφέρει για μετάδοση πληροφοριών με την ταχύτητα της αστραπής. Μέχρι πρότινος η αναζήτηση ενός εξαφανισμένου παιδιού από τις αστυνομικές αρχές βασιζόταν στην πιο πρόσφατη ­ σε σχέση με την ημερομηνία εξαφάνισης ­ φωτογραφία του, μέσω της οποίας γνωστοποιείται το πρόσωπό του αλλά και το συμβάν. Ωστόσο, χάρη σε μια νέα μέθοδο φαίνεται ότι «λύνονται» τα χέρια των αρμοδίων αρχών. Η ψηφιακή τεχνολογία επιτρέπει πλέον στους χρήστες του Διαδικτύου να «βλέπουν» τα εξαφανισμένα παιδιά, όπως ακριβώς θα ήταν σήμερα! Ανάστημα, σωματική διάπλαση, χαρακτηριστικά προσώπου δημιουργούνται στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή βάσει της τελευταίας φωτογραφίας του παιδιού, προσεγγίζοντας κατά πολύ τη σημερινή εμφάνισή του.
Το Εθνικό Κέντρο Χαμένων και Κακοποιημένων Παιδιών με έδρα την Αλεξάνδρεια, στη Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών, δημιούργησε μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων και ένα δίκτυο με την ονομασία ICMEC (International Center for Missing & Exploited Children), στο οποίο η μία χώρα μετά την άλλη ενώνονται σε μια κοινή προσπάθεια αντιμετώπισης ενός από τα πλέον σύνθετα κοινωνικά προβλήματα: της εγκληματικής δραστηριότητας με θύματα ανήλικα παιδιά. Υπενθυμίζεται ότι μόνο στις ΗΠΑ εξαφανίζονται 2.200 παιδιά την ημέρα. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν ήδη η Αργεντινή, το Βέλγιο, η Βραζιλία, η Χιλή, η Ολλανδία και η Βρετανία. Η τελευταία χώρα που δήλωσε συμμετοχή στο πρόγραμμα αυτό ήταν η Ιταλία.

Το κέντρο ιδρύθηκε το 1984 και λίγο αργότερα η διεύθυνση www. missingkids. com εμφανίστηκε στις ηλεκτρονικές λεωφόρους του Διαδικτύου. Στη διεύθυνση αυτή μπορεί κανείς να βρει φωτογραφίες παιδιών που έχουν εξαφανισθεί, λεπτομέρειες για τον τόπο και τις συνθήκες εξαφάνισης, τις προτιμήσεις και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του παιδιού και οποιεσδήποτε άλλες πληροφορίες θα βοηθούσαν στην αναγνώριση ενός παιδιού που έχει εξαφανισθεί. Στα 15 χρόνια της λειτουργίας του το κέντρο έχει συνεργασθεί με τις διωκτικές αρχές σε 68.000 περιπτώσεις χαμένων παιδιών και έχει βοηθήσει στην ανεύρεση 49.000 παιδιών.

Οπως επισημαίνουν οι εκπρόσωποι του κέντρου τα παιδιά αλλάζουν τόσο γρήγορα, ώστε μια φωτογραφία τους που έχει τραβηχτεί σήμερα θα είναι ξεπερασμένη μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα. Οι γονείς των οποίων τα παιδιά είναι εξαφανισμένα για πολλά χρόνια κατανοούν ότι τα παιδιά τους θα έχουν αλλάξει δραματικά στην εμφάνιση αν βρίσκονται ακόμη εν ζωή και αμφιβάλλουν για το πόσο βοηθάει να κυκλοφορούν μια παλιά φωτογραφία.

Σήμερα χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας της πληροφορικής, το κέντρο διαθέτει ακόμη πιο προηγμένα όπλα για την αναζήτηση και τον εντοπισμό χαμένων παιδιών. Με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών επεμβαίνουν στις φωτογραφίες των παιδιών που έχουν εξαφανισθεί εδώ και χρόνια και με προγράμματα ψηφιακής γήρανσης παρουσιάζουν την εικόνα που θα είχε το παιδί σήμερα. Η επεξεργασμένη φωτογραφία διαμοιράζεται μαζί με την αληθινή. Η ομοιότητα των επεξεργασμένων φωτογραφιών με το παρουσιαστικό παιδιών που βρέθηκαν τελικά ύστερα από χρόνια είναι εντυπωσιακή. Στην καλύτερη περίπτωση υπενθυμίζουν στον θεατή ότι το παιδί έχει μεγαλώσει και έχει αλλάξει. Η χρήση αυτών των τεχνολογιών βοήθησε σε μια εντυπωσιακή αύξηση των ποσοστών ανεύρεσης του κέντρου. Από 63% που ήταν το 1989 σε 93% που είναι σήμερα.

Στην ηλεκτρονική σελίδα αναζήτησης του κέντρου, αν αναζητήσει κανείς παιδιά που χάθηκαν στην Ελλάδα βρίσκει μόνο μία περίπτωση, αυτή του μικρού Μπεν Νίνταμ. Ο Μπεν γεννήθηκε το 1989 και σήμερα θα είναι 11 ετών. Εχει γαλανά μάτια και ξανθά μαλλιά. Το 1991 ο Μπεν μαζί με τη μητέρα του και τους γονείς της έφυγαν από τη Βρετανία και εγκαταστάθηκαν στην Κω. Στις 24 Ιουλίου του ίδιου χρόνου εξαφανίστηκε κοντά σε ένα αγρόκτημα που αναπαλαίωναν οι δικοί του. Εκτοτε αγνοείται η τύχη του. Οποιος γνωρίζει οτιδήποτε για την εξαφάνισή του καλείται να τηλεφωνήσει στο αστυνομικό τμήμα του Σάουθ Γιορκσάιρ, στο τηλέφωνο 0114-2523341.

Τα περισσότερα από τα παιδιά που εξαφανίζονται είναι ανήλικοι έφηβοι που το σκάνε από το σπίτι και πολλά από αυτά επιστρέφουν κάποια στιγμή σε αυτό. Ενα επίσης μεγάλο ποσοστό πέφτουν θύματα απαγωγής και όπως επισημαίνουν οι ειδικοί μια τέτοια εμπειρία είναι πολύ δύσκολο να ξεπερασθεί, αφού έχει για πάντα κλονίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού στον κόσμο των ενηλίκων.

Η εγκληματική δραστηριότητα με θύματα τα παιδιά είναι ένα φαινόμενο το οποίο συνεχώς εξαπλώνεται. Στις ΗΠΑ, όπου και έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις, το 1995 το έσκασαν από το σπίτι τους 450.700 παιδιά. Αλλες 354.000 έπεσαν θύματα απαγωγής από μέλη της οικογενείας τους, μια συνήθης κατάληξη αποτυχημένων γάμων, 114.600 παιδιά απήχθηκαν από αγνώστους ενώ 4.600 απήχθηκαν για μικρό διάστημα, κακοποιήθηκαν σεξουαλικά και αφέθηκαν ελεύθερα. Τέλος 300 παιδιά δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη. Οι ειδικοί τονίζουν ότι οι γονείς θα πρέπει να ακολουθούν κάποιους κανόνες προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες μιας απαγωγής ή να μεγιστοποιήσουν τις πιθανότητες εντοπισμού και ανεύρεσης του παιδιού. Συμβουλεύουν να μάθουν τα παιδιά όσο γίνεται συντομότερα το κανονικό όνομά τους, τη διεύθυνση και τον αριθμό τηλεφώνου. Οι γονείς δεν θα πρέπει να αφήνουν ποτέ τα παιδιά μόνα τους. Οταν ψωνίζουν μέσα σε ένα γεμάτο κατάστημα τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν που να αποταθούν σε περίπτωση που απομακρυνθούν από τους γονείς (σε κάποιον από τους υπαλλήλους ή σε κάποιο από τα ταμεία). Οι γονείς δεν πρέπει να αφήνουν ποτέ τα παιδιά μόνα τους στο αυτοκίνητο. Τέλος τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι αν κάποιος τα χαϊδεύει επίμονα ή τα αρπάζει ή τα απειλεί θα πρέπει να αντισταθούν με οποιονδήποτε τρόπο και κυρίως να κάνουν όσο μεγαλύτερη φασαρία τους επιτρέπουν οι συνθήκες.