Είναι όντως καλύτερες στην ανατροφή των παιδιών οι γυναίκες;
Η αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών από τους άνδρες, καθώς και ότι οι άνδρες "εκτελούν" τις υποχρεώσεις της πατρότητας με το ζόρι, συνοδεύεται από μια σειρά από μύθους.
Η οικογενειακή σύμβουλος Adrienne Burgess τους "αποσυμπιέζει" για εσάς. Διαβάστε και θα δείτε γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος να αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε με επιτυχία στο ρόλο του πατέρα:
Έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες σαφώς μπορούν να είναι εξίσου καλοί με τις γυναίκες στο λεγόμενο multi-tasking. Εάν αυτό δεν συμβαίνει, αυτό δεν οφείλεται σε οποιουδήποτε είδους βιολογική κατωτερότητα. Είναι πιο πιθανό να είναι ότι είστε σε μια υποστήριξη ρόλων (διευθυντές γενικά πολλαπλών καθηκόντων πιο συχνά από ό, τι το προσωπικό υποστήριξης) ή ότι δεν είστε απόλυτα σίγουροι για το έργο στο χέρι, και πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό. Αντίθετα, αυτό συμβαίνει πιθανόν επειδή έχουν έναν πιο "βοηθητικό" ρόλο μέσα στην οικογένεια ή επειδή δεν είναι απόλυτα σίγουροι για την εργασία που πρέπει να φέρουν εις φέρουν και χρειάζεται να επικεντρωθούν περισσότερο σε αυτή.
Η αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών από τους άνδρες, καθώς και ότι οι άνδρες "εκτελούν" τις υποχρεώσεις της πατρότητας με το ζόρι, συνοδεύεται από μια σειρά από μύθους.
Η οικογενειακή σύμβουλος Adrienne Burgess τους "αποσυμπιέζει" για εσάς. Διαβάστε και θα δείτε γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος να αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε με επιτυχία στο ρόλο του πατέρα:
Μύθος Νο1: Οι άντρες δεν επιθυμούν τόσο πολύ να αποκτήσουν παιδιά
Οι άνδρες δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις γυναίκες ως προς την απόκτηση παιδιών: τα κορίτσια στην εφηβεία τους είναι πιο πιθανό να θέλουν παιδιά σε σχέση με τα έφηβα αγόρια και αυτό συνεχίζει μέχρι τα μέσα της τρίτης δεκαετίας της ζωής τους. Ωστόσο, από την ηλικία των 40 ετών κι έπειτα όλα αλλάζουν: η επιθυμία των ανδρών για παιδιά γίνεται τόσο έντονη όσο των γυναικών και αρχίζουν να πιστεύουν ότι η δημιουργία οικογένειας είναι ό,τι πιο σημαντικό.
Ίσως οι άνδρες είναι λιγότερο ενθουσιώδεις στην ιδέα από νωρίς, επειδή ανησυχούν περισσότερο για τα έξοδα της οικογένειας: και τα δύο φύλα τείνουν να θεωρούν ότι οι μπαμπάδες έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση να στηρίξουν τα παιδιά τους οικονομικά, ακόμη κι αν η μαμά αποτελεί στην πραγματικότητα το βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Μύθος Νο2: Οι άντρες δεν είναι ευαίσθητοι απέναντι στα μωρά
Οι μπαμπάδες μπορούν να είναι εξίσου ευαίσθητοι με τα μωράκια τους όπως και οι μητέρες. Η καρδιά τους χτυπάει το ίδιο δυνατά με των συντρόφων τους, όταν ακούσουν το κλάμα του μωρού τους. Μπορούν να αναγνωρίσουν το παιδί τους ακόμα και με δεμένα μάτια, απλά αγγίζοντας τα χέρια του, αφού το έχουν κρατήσει μόλις μία ώρα στην αγκαλιά τους. Όταν ένας άντρας ταΐζει το μωρό με το μπιμπερό, το κάνει με την ίδια ευαισθησία όπως θα έκανε κάθε μητέρα και το μωρό πίνει ακριβώς την ίδια ποσότητα γάλακτος.
Οι άνδρες δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις γυναίκες ως προς την απόκτηση παιδιών: τα κορίτσια στην εφηβεία τους είναι πιο πιθανό να θέλουν παιδιά σε σχέση με τα έφηβα αγόρια και αυτό συνεχίζει μέχρι τα μέσα της τρίτης δεκαετίας της ζωής τους. Ωστόσο, από την ηλικία των 40 ετών κι έπειτα όλα αλλάζουν: η επιθυμία των ανδρών για παιδιά γίνεται τόσο έντονη όσο των γυναικών και αρχίζουν να πιστεύουν ότι η δημιουργία οικογένειας είναι ό,τι πιο σημαντικό.
Ίσως οι άνδρες είναι λιγότερο ενθουσιώδεις στην ιδέα από νωρίς, επειδή ανησυχούν περισσότερο για τα έξοδα της οικογένειας: και τα δύο φύλα τείνουν να θεωρούν ότι οι μπαμπάδες έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση να στηρίξουν τα παιδιά τους οικονομικά, ακόμη κι αν η μαμά αποτελεί στην πραγματικότητα το βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Μύθος Νο2: Οι άντρες δεν είναι ευαίσθητοι απέναντι στα μωρά
Οι μπαμπάδες μπορούν να είναι εξίσου ευαίσθητοι με τα μωράκια τους όπως και οι μητέρες. Η καρδιά τους χτυπάει το ίδιο δυνατά με των συντρόφων τους, όταν ακούσουν το κλάμα του μωρού τους. Μπορούν να αναγνωρίσουν το παιδί τους ακόμα και με δεμένα μάτια, απλά αγγίζοντας τα χέρια του, αφού το έχουν κρατήσει μόλις μία ώρα στην αγκαλιά τους. Όταν ένας άντρας ταΐζει το μωρό με το μπιμπερό, το κάνει με την ίδια ευαισθησία όπως θα έκανε κάθε μητέρα και το μωρό πίνει ακριβώς την ίδια ποσότητα γάλακτος.
Μύθος Νο3: Οι μητέρες είναι από τη φύση τους καλύτερες στη φροντίδα του μωρού
Λάθος. Και τα δύο φύλα είναι εξίσου αδέξια στην αρχή όσον αφορά τη φροντίδα του μωρού. Ωστόσο, οι νέες μητέρες είναι σε θέση να αναπτύξουν πιο γρήγορα τις δεξιότητές τους αφού περνούν περισσότερες ώρες με το μωρό και συχνά δέχονται μεγαλύτερη βοήθεια από μέλη της οικογένειας ή φίλους. Αντίθετα, οι μπαμπάδες απέχουν αρκετά από αυτό. Όταν οι άνδρες και οι γυναίκες είναι σε θέση να περάσουν το ίδιο χρονικό διάστημα που αναζητούν με τα μωρά και έχουν την ίδια υποστήριξη, τότε θα μπορούν να αναπτύξουν τις δεξιότητες της φροντίδας του μωρού με τον ίδιο ρυθμό.
Λάθος. Και τα δύο φύλα είναι εξίσου αδέξια στην αρχή όσον αφορά τη φροντίδα του μωρού. Ωστόσο, οι νέες μητέρες είναι σε θέση να αναπτύξουν πιο γρήγορα τις δεξιότητές τους αφού περνούν περισσότερες ώρες με το μωρό και συχνά δέχονται μεγαλύτερη βοήθεια από μέλη της οικογένειας ή φίλους. Αντίθετα, οι μπαμπάδες απέχουν αρκετά από αυτό. Όταν οι άνδρες και οι γυναίκες είναι σε θέση να περάσουν το ίδιο χρονικό διάστημα που αναζητούν με τα μωρά και έχουν την ίδια υποστήριξη, τότε θα μπορούν να αναπτύξουν τις δεξιότητες της φροντίδας του μωρού με τον ίδιο ρυθμό.
Μύθος Νο4: Οι μπαμπάδες δεν κάνουν τη μεγάλη διαφορά
Τα μικρά παιδιά με μπαμπάδες που συμμετέχουν ενεργά στη ζωή τους, προσαρμόζονται πιο εύκολα στο νηπιαγωγείο και το σχολείο, έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Κάνουν φίλους πιο εύκολα και είναι σε καλύτερη θέση να κατανοήσουν τα συναισθήματα των άλλων. Αργότερα στη ζωή τους, τείνουν να έχουν καλύτερη ψυχική υγεία και είναι λιγότερο πιθανό να μπλέξουν σε επικίνδυνες καταστάσεις. Όλα αυτά ισχύουν τόσο για τα κορίτσια όσο και για τα αγόρια. Και εξακολουθούν να ισχύουν ακόμα κι αν οι γονείς έχουν χωρίσει.
Τα μικρά παιδιά με μπαμπάδες που συμμετέχουν ενεργά στη ζωή τους, προσαρμόζονται πιο εύκολα στο νηπιαγωγείο και το σχολείο, έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Κάνουν φίλους πιο εύκολα και είναι σε καλύτερη θέση να κατανοήσουν τα συναισθήματα των άλλων. Αργότερα στη ζωή τους, τείνουν να έχουν καλύτερη ψυχική υγεία και είναι λιγότερο πιθανό να μπλέξουν σε επικίνδυνες καταστάσεις. Όλα αυτά ισχύουν τόσο για τα κορίτσια όσο και για τα αγόρια. Και εξακολουθούν να ισχύουν ακόμα κι αν οι γονείς έχουν χωρίσει.
Μύθος Νο5: Οι άντρες δεν μπορούν αν κάνουν πολλά πράγματα μαζί
Έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες σαφώς μπορούν να είναι εξίσου καλοί με τις γυναίκες στο λεγόμενο multi-tasking. Εάν αυτό δεν συμβαίνει, αυτό δεν οφείλεται σε οποιουδήποτε είδους βιολογική κατωτερότητα. Είναι πιο πιθανό να είναι ότι είστε σε μια υποστήριξη ρόλων (διευθυντές γενικά πολλαπλών καθηκόντων πιο συχνά από ό, τι το προσωπικό υποστήριξης) ή ότι δεν είστε απόλυτα σίγουροι για το έργο στο χέρι, και πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό. Αντίθετα, αυτό συμβαίνει πιθανόν επειδή έχουν έναν πιο "βοηθητικό" ρόλο μέσα στην οικογένεια ή επειδή δεν είναι απόλυτα σίγουροι για την εργασία που πρέπει να φέρουν εις φέρουν και χρειάζεται να επικεντρωθούν περισσότερο σε αυτή.
ΗΓΗ: ladylike.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου